ADHoeDan

16.01.2022

Het Huishouden (de horror)

Neem. Een. Schoonmaakster.
Echt, dit is de allerbeste tip die ik je kan geven. Wil je dat niet of heb je er geen budget voor? Zorg er dan voor dat je een partner hebt die het wel wil doen. Daarmee zeg ik niet dat je de eerste beste man/vrouw/hen van straat moet plukken, want samenleven met een partner is meer dan alleen het huishouden.

Terug naar Het Huishouden. Simpel gezegd: ik doe het niet. Ik vind het niet leuk, ik kan het niet en vind dat ik mijn tijd wel beter kan spenderen. Dat houdt dus in dat het in principe op Edwins schouders neerkomt, maar zoals ik dit schrijfsel begon: ik volg graag mijn eigen tips en ideeën op.
Als ik aan andere mensen vertel dat ik niet doe aan huishoudelijke klussen dan wordt er hier en daar wel eens een wenkbrauw opgetrokken, alsof ik raar ben. Ik ben ook raar, want wat is de definitie van normaal? Is normaal misschien sociaal gewenst gedrag? Of is normaal wat ‘de rest’ doet? Enfin, dat is weer een mooi onderwerp voor een volgende keer.

Onlangs zei iemand tegen mij dat ik met mijn statement over Het Huishouden vol over Edwin heen wals en dat het wel kinderachtig was. Bij het volwassen leven horen immers ook dingen doen die je niet leuk vindt. Daarnaast is het altijd fijn als het huis weer fris en schoon is. Lichtelijk geërgerd hoorde ik de verwijten en de afkeuring aan, want Edwin heeft immers ook een stem om al dan niet te protesteren. En ondanks dat ik het niet wilde ging ik mijzelf toch verdedigen: dat ik dan vaak kookte er ervoor zorgde dat de keuken enigszins was opgeruimd, ik ruim nog wel eens de vaatwasser in en uit en ook spuit ik nog wel eens een halve fles WC-Eend in de pot.
Edwin doet De Was en omdat hij mij inmiddels aardig goed kent en hij weet dat je een ADHD’er niet teveel ruimte moet geven zijn er uiteraard Regels. Ja, ik rol met mijn ogen, maar als er geen Regels zijn omtrent De Was dan heb ik binnen de kortste keren geen schone kleren meer. Het is vrij gebruikelijk dat er een wasmand wordt gebruikt, alleen deze laat ik 9 van de 10 keer links liggen. Alleen het idee al om helemaal naar de wasmand te moeten lopen om daar wat in te deponeren… Dus is er nog een plek in huis gecreëerd waar wij ons wasgoed neer mogen gooien. Voor het verrassingseffect doe ik ook nog wel eens een was. Of beter gezegd, eigenlijk alleen als ik iets aan wil dat nog niet is gewassen. Ik kijk nog wel of het witte of bonte was is maar dan houdt het wel op. Daarnaast gaat alles ook in de droger en het fijne aan onze wasdroger is dat er een ‘strijkfunctie’ op zit. Want je raad het al: strijken doe ik bij voorkeur ook niet (en ben ik er niet zo goed in), ik pas het kopen van kleren erop aan. Soms gaat dat wel eens mis, met als gevolg dat ik het kledingstuk niet zo vaak meer aantrek.

Zelden, echt heel zelden, komt het voor dat ik toch de stofzuiger pak (die ik zelf na uitgebreide research en grote zorgvuldigheid heb uitgekozen, dat dan weer wel). De volgende scenario’s zijn hebben ervoor gezorgd dat ik ermee ben gestopt en de stofzuiger in mijn hoofd ritueel heb verbrand:
* Zonder onderbrekingen benedenverdieping gestofzuigd, daar heel trots op zijn om vervolgens in huilen uit te barsten omdat de stofzuiger blijkbaar niet aan heeft gestaan. Met dank aan de koptelefoon die het blijkbaar wel prima doet;
* De stofzuiger die heel dramatisch elke keer op zijn rug gaat liggen als hij het allemaal niet kan handelen. Dit heeft echt niets, helemaal niets, met mijn onhandigheid te maken;
* Stofzuigen met onderbrekingen (tussendoor opruimen, even bladeren in een tijdschrift, vaatwasser in- of uitruimen) waardoor het geen kwartier duurt, eerder een uur of 3.

Het Huishouden is bij veel ADHD’ers een enorm struikelblok, zeker als er ook nog een partner aanwezig is. Ik kan mij de ruzies die daar over gaan wel voorstellen, maar is het echt nodig? In de ‘leren kennen-fase’ van Edwin en mij heb ik vrij snel aangegeven dat ik dus niets aan Het Huishouden doe. Ik waarschuwde hem dat voorgaande partners dachten dat het wel meeviel en die kwamen tot de conclusie dat het echt niet meeviel. Edwin haalde zijn schouders op, er zijn immers wel andere zaken om je druk over te maken. Over De Financiën bijvoorbeeld, de ultieme horror.