ADHoeDan

30.08.2022

De Grote Update - Deel 2

Waaibomenhout en klusdingen
Het overgrote deel van wat men bij IKEA koopt moet je zelf in elkaar zetten, velen beschouwen het ook als de ultieme relatietest. De relatietest hebben Edwin en ik allang gehad: de allereerste nacht samen brachten we door in de auto en de 3 nachten daarna sliepen we bij zijn moeder op de bank. Om vervolgens een week of 2 op een matras in een leeg huis te slapen. Als je dat overleeft, dan zit het wel snor en draai je je hand niet meer om voor een zelfbouwinterieur.

Ons nieuwe huis bevat een prima keuken, maar qua ruimte sloeg het echt nergens op. De koelkast heeft een vriesvak waar net een miezerig ijsblokje in kan, het gasfornuis is zo treurig klein dat je niet fatsoenlijk 3 à 4 pannen tegelijk kan gebruiken en om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid werk- en opbergruimte. Het is zo dieptreurig dat wij ons oprecht hebben afgevraagd hoe een gezin met kinderen dit zouden managen. Kortom: meer opbergruimte, een extra koelkast en bij voorkeur een extra aanrechtblad. Zo gezegd, zo gedaan. Uiteraard wilde ik niet een standaard witte koel-vriescombi. Nee, ik wilde zo’n grote rode koelkast. Mijn Financiële Wonder momperde (contaminatie tussen mompelen en mopperen, niet officieel vastgelegd) toen hij de prijzen zag en dook direct in zijn Excelletje om te kijken of dat binnen het budget viel (ja dus!).
IKEA is natuurlijk fantastisch als je zelf je keuken wil samenstellen. Minder fantastisch is dat op het moment je wil shoppen de keukenafdeling wordt verbouwd en je moet uitwijken naar een andere vestiging waar vervolgens blijkt dat ook op de keukenonderdelen een levertijd zit van minimaal 6 weken. Behelpen deden we toch al en het is ook niet zo dat je met een campinggasstelletje aan het hannesen bent. 
Het in elkaar zetten van het waaibomenhout doe ik het liefst alleen, zonder bemoeienis en andere goedbedoelde adviezen van anderen. Het gebruikmaken van ons schroefmachientje in Playmobil-formaat is echt een briljante vondst, dat ter zijde.
De handgrepen zijn overigens niet voorgeboord, dat moet je zorgvuldig afmeten en aftekenen. In mijn geval heb ik het heel zorgvuldig gedaan (het klopte precies), helaas was ik iets te enthousiast met de schroefmachine en boorde ik zo dwars door het voornoemde waaibomenhout heen. Omdat het toch af moet, althans, zo werkt dat in mijn hoofd, is het een kwestie van schoenen aan en gaan. Zaterdagmiddag. Hoef ik helemaal niets aan toe te voegen. Lang verhaal kort: ik kon uiteraard met geen mogelijkheid als Roadrunner er doorheen stiefelen. Dit briljante koppie had natuurlijk een plan B, dus met hoofdlamp en proviand kon deze Speedy Gonzalez rechtstreeks de spelonken (lees: zelfbedieningsmagazijn) in. Even online opgezocht waar het bewuste artikel lag en voilà!
Het mag gezegd worden: de aanvulling op de keuken is fenomenaal, de rode koelkast met bijpassende retro prullenbakken (zwart en rood) maakt het plaatje compleet.

De Nieuwe Hobby
Lezen is altijd goed, kan het niet echt een hobby noemen. Al is het echt wel jaren geleden dat ik een boek heb gelezen. Tijdschriften lees ik wel, maar een boek… En dat terwijl als kind echt elk boek heb gelezen dat je je maar kan bedenken, bijna dagelijks haalde ik een nieuwe lading in de bieb. Ook was er een tijd dat ik alle delen van Harry Potter elk jaar weer opnieuw las. De aangeschafte Engelse varianten stonden in de kast, klaar om te lezen. Inmiddels liggen ze stoffig en treurig in een doos op zolder. Kwam ze toevallig onlangs tegen toen ik op zoek was naar boeken om mee te nemen op vakantie (later meer over De Vakantie).
Terug naar de hobby’s. Bij het woord ‘hobby’ denk ik direct aan iets creatiefs zoals haken, breien, schilderen, etc. Ik ben echt 0% creatief, een poppetje teken ik zelfs nog met harken. Oké, oké.. Ik kan best aardig schrijven en dat is ook echt wel een hobby. Het is alleen zo jammer dat ik het niet regelmatig doe.
Koken en bakken doe ik ook graag, al staat dit de laatste tijd ook wel op een erg laag pitje. Ik ben ook echt geen Heel Holland Bakt-materiaal, daar ben ik dan weer niet creatief genoeg voor.
Sinds kort heb ik er een hobby bij waar ik absoluut niet creatief voor hoef te zijn, ik bouw sets van LEGO. Stiekem heb ik dat altijd al leuk gevonden en ik ontdekte dus dat er sets voor volwassenen zijn. Dat er ook nog diverse Facebook-groepen zijn met duizenden leden vermeld ik hierbij even ter zijde.
Er ging echt letterlijk een wereld voor mij open!
Ik bouw niet met een plaat en losse stenen, maar ik volg instructies uit een boekje. Dit tot hilariteit van Mijn Wederhelft. Die vindt het stom, saai en te simpel. Dat mag. Ik vind het alleen al heerlijk rustgevend om de boel te sorteren op soort en kleur. Daarna sla ik het boekwerk open en kan het bouwen beginnen. Vooral na een drukke dag kom ik helemaal tot rust! Dat al die bouwwerken ook nog eens een keer erg leuk staan in huis is een bijkomend voordeel. Ik heb bijvoorbeeld een bos bloemen, vetplanten en een orchidee op de vensterbank in de keuken staan. Als je voor ons huis langs loopt zie je bijna niet dat het van LEGO is. De typmachine die ik onlangs heb gebouwd staat in onze schoenenkast en ook deze is bijna niet van echt te onderscheiden.
Ik kan niet wachten op alle sets die nog op mijn verlanglijstje staan!

Hmm… Zullen we dan toch maar naar een deel 3 gaan?