ADHoeDan

11.10.2023

Vakantie Dubai

Even graven in mijn geheugen. Het positieve aan het nadenken over afgelopen jaar is dat het inmiddels in mijn lange termijngeheugen zit. De korte variant is en blijft een soort bermudadriehoek; ik zou bepaalde dingen moeten weten maar ik kan ze oprecht niet vinden. Dat ter zijde.
Laat ik beginnen met de voorgaande vakantie, die vond plaats in de eerste twee weken van september (vorig jaar dus!). In het laatste Schrijfsel was te lezen waar de reis naartoe zou gaan en hoe we erop zijn gekomen.
De slapeloze nachten vielen natuurlijk reuze mee aangezien deze standaard aan de korte kant zijn en we vertrokken naar Dubai! We hadden een tussenlanding in Jeddah en ik moet zeggen dat dat echt een hele andere wereld is en een enorm verschil met het ‘westen’. Als vrouw zijnde hoef je niet moeders mooiste te zijn, lang blond haar is voldoende voor opgetrokken wenkbrauwen. Ook het feit dat ik doorgaans enkele stappen voor Edwin loop (automatisme) werd daar met norse blikken gadegeslagen.
De beveiligingsmensen bij security stonden te schreeuwen tegen allerhande mensen, ook richting ons. Het blijkt dat we de regels overtraden: mannen en vrouwen moeten gescheiden van elkaar door security. Dat is prima, maar dat had ook op een normale toon gekund.
Onze locatie voor de komende 2 weken was een of ander Hilton-resort, dus groot, groter, grootst en luxe, luxer, meest luxe. Onze kamer bevond zich in een van de vele bijgebouwen en de ligging was heerlijk rustig. Dat was echt heel fijn, want dat betekende geen zwembadlawaai of continue voorbijwandelende mensen.
Ken je die filmpjes waarin een enorme mensenmassa ’s ochtends in alle vroegte een handdoek neerleggen op het gewenste bedje? Met angst en beven liepen we de eerste ochtend richting het zwembad en wat bleek? Geen menigte, weinig tot geen gereserveerde bedjes. Wat ons betreft kon de vakantie beginnen. We hadden al snel een favoriete cabana en we zagen ook dat er toch wat mensen waren die een cabana ‘reserveerden’. Die gewoonte namen we al snel over al was dat niet nodig aangezien we ons slaap/wakkerritme gewoon uit Nederland hadden meegenomen. Kortom, we waren altijd vroeg.
Het aller-, aller-, aller-, allergrootste voordeel was het gebrek aan Nederlanders, wat een zaaaaaligheid was dat! Keerzijde waren luidruchtige Engelsen en een hoop zuipende asociale Russen c.q. Kazachstanen.

Van die twee weken hebben we 1 dag gespendeerd in Dubai zelf, dat leek ons genoeg en dat was ook zo. Een stel uit Engeland was aan het informeren naar een auto met chauffeur. Ik spitste mijn oren want dat leek ons ook wel wat. Ik mengde mij in het gesprek en ik stelde voor dat we de auto wel konden delen, ook al kenden wij elkaar nog niet. Michael en Angela bleken net als wij te zijn, de klik was daar! Het doel van de dag was: uit de auto, foto maken, terug de airco in en op naar de volgende locatie. De optie om met een taxi naar Dubai te gaan en vervolgens overal naartoe met het openbaar vervoer verdween snel in de prullenbak.
De dag zelf was supergaaf! De chauffeur reed ons keurig naar alle locaties die we vooraf hadden opgegeven. We wilden graag naar een lokale markt, helaas bracht hij ons naar een toeristisch gebeuren waar we alle verkopers van ons af moesten slaan. Bloedirritant.
We eindigden de dag in The Mall. Daar hebben we een paar uur rondgelopen en met open mond gestaard naar alles wat we zagen. Van mooi tot absurd en alles er tussenin! Uiteraard moest er nog een setje LEGO worden gescoord. We sloten de dag af met een fonteinspektakel, wat een schouwspel was dat!

Even een ter zijde: wat was het in Dubai allejezus heet! De thermometer tikte overdag met gemak 46 graden aan en in Dubai zelf was het mogelijk nog warmer. Geloof me als ik zeg dat een flink stuk wandelen in de verzengende hitte verre van aangenaam is, mede door het gebrek aan schaduw. Geloof me dubbel als ik zeg dat 2 wandelingen op 1 dag een nog slechter idee is. Bij aankomst moesten we namelijk nog toeristenbelasting aftikken. Al onze betaalpassen weigerden en we weten nog steeds niet waarom. Een creditcard hadden we niet, dachten deze niet nodig te hebben. In het enorme Hilton-complex was alles aanwezig, je kon het zo gek niet bedenken. Het enige, maar dan ook echt het enige dat ze niet hadden was een geldautomaat. Hoe dan?! De receptiemevrouw dacht dat er in een van de hotels verderop wel een geldautomaat zou zijn. Uiteraard gingen we op het heetst van de dag op speurtocht. Na een uur te hebben gezocht zijn we teruggegaan om wat onderzoek te doen. Uiteindelijk hebben we een geldautomaat gevonden en hebben direct genoeg geld getapt voor de komende dagen. Bij thuiskomst hebben we direct een creditcard geregeld voor een volgende keer, lesje geleerd dus.

Richting het einde van de vakantie merkte ik dat ik ook wel weer toe was aan huis, de kudde en alles eromheen. Het luieren had wat mij betreft niet langer hoeven duren, dat is dan toch iets met geduld denk ik. De dag die we doorbrachten in Dubai was (naast het ontbijt en diner) de enige dag dat ik mijn pillen miste. Het was er te druk, er was veel te veel te zien en tel daar de chaos in mijn hoofd bij op. Nu ik erover nadenk heb ik altijd chaos in mijn hoofd, met of zonder pillen…